Na segunda fase, realizarase un sendeiro de unión co paseo marítimo de Covas e conséguese a continuidade co tecido urbano de Viveiro.

O centro temático e o aliciente engadido de esta proposta son sen dúbida os restos do vello cargadoiro de mineral da Insua. Esta presenza histórica completa as excepcionais condicións topográficas nas que se atopan; esta paraxe: densa vexetación, fortes pendentes cara o cantil e o mar, acceso cómodos e magnífico miradoiro cara a ría. Estes restos de edificacións industriais condicionaranse con dous criterios, por unha banda, como os restos arqueolóxicos que se reutilizaran co mínimo tratamento transformador e, por outra, coa aparición de novos elementos arquitectónicos que evocan as anteriores construcións e suxiren elementos estruturais existentes. Novos tratamentos arquitectónicos faise con linguas contemporáneos reforzando os significados globais e facilitando ao mesmo tempo os novos usos»
Felipe Peña e Francisco Novoa