(2 votos, promedio: 3,50 de 5)
Cargando…
| Obra: | Edificio no casco vello de Vigo |
| Arquitecto: | Alfredo Sirvent |
| Provincia: | Pontevedra |
| Localidade: | Vigo |
| Ano: | 2007-2010 |
| Xeolocalización: | 42.238,-8.726 |
| Outros Datos: | ||
| Premios: | ||
| XIV Premios COAG Ano 2010 | I Premio Rehabilitación | ||
| Publicacións: | ||
| Metagénesix | ||
| Información na rede: | ||
| alfredosirvent.com santos-diez.com | ||
| Descripción do proxecto: | ||
| «O proxecto responde á necesidade de rehabilitar un inmoble na cidade vella de Vigo, dotándoo de dúas vivendas e un local comercial, resolvendo os requisitos construtivos e estruturais dos que é deficitario e limpando aqueles elementos engadidos que carecen de interese e desvirtúan a arquitectura herdada a conservar. A solución formulada parte da conservación dos muros medianeiros e fachada do inmoble así como dos elementos protexidos e xera unha nova ampliación na última planta. O obxectivo será buscar unha boa transición entre o edificio lindante (co seu engadido excesivo) e o resto das cubertas próximas, mediante un mecanismo de fragmentación volumétrica. Para iso se parte dunha configuración de cuberta tradicional a dúas augas á cal se lle aplican unha serie de transformacións xeométricas que serán a base do proceso, e que consiste en fragmentar a cuberta en tres partes mediante un mecanismo de deslizamento capaz de establecer as relacións co ámbito desexadas, subindo en altura alí onde é necesario mitigar a presenza dunha medianeira desafortunada, ou baixando e repregándose en actitude de respecto alí onde aparece unha cumieira ou un aleiro veciño. De maneira que nos desfases de altura se producen uns saltos que achegan unha nova espacialidade á última planta, ademais de resolver a entrada de luz; aspecto de importancia vital se temos en conta a situación escorada e desfavorable da parcela en canto a condicións de soleamento. Trátase, en fin, dunha estratexia flexible formalmente que permite unha evolución do proxecto para adecuarse e adaptarse a todos os condicionantes existentes no lugar. O programa organízase verticalmente en función da privacidade. Así, en planta baixa se sitúa o local comercial, en planta segunda o estudo e nas dúas últimas plantas a vivenda dúplex. Esta organízase nunha zona de noite na planta segunda e a zona de día na última planta, dadas as condicións de soleamiento, vistas e espacialidade xeradas pola solución de cuberta. A escaleira existente consérvase no seu primeiro tramo que será que dea acceso ao estudo e a vivenda. A partir da primeira planta a nova escaleira pasa a ser do interior da vivenda dúplex. O material elixido para a cuberta é o cinc, primeiro por ser un material intemporal, e por outra parte porque resolve axeitadamente a xeometría de dobras xerada polas cubertas resaltando a súa continuidade formal ao baixar polos panos verticais. Outro aspecto básico do cinc é a súa capacidade de fundirse coa cor cambiante do ceo e colaborar a desmaterializar unha ampliación dun volume pétreo que se relaciona en materialidade e escala co resto do tecido do casco histórico.» Alfredo Sirvent | ||
| Reportaxe fotográfica: | ||
| Planos: | ||
 | ||
